Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) rozpoczyna się w płucach, ale jej skutki są widoczne w innych narządach. Im dłużej trwa, tym większe spustoszenie powoduje w całym organizmie. Pierwszym elementem programu rehabilitacji pulmonologicznej jest badanie chorego, które umożliwia dostosowanie rehabilitacji do potrzeb pacjenta. Fizjoterapia chorych na POCHP zależy od zaawansowania choroby. Rodzaj i natężenie treningu ustala się dla każdego chorego indywidualnie. Podstawowym kryterium jest ocena tolerancji wysiłku, dokonana na podstawie testu wysiłkowego na ergometrze rowerowym lub testu wysiłkowego na bieżni ruchomej, lub testu 6- lub 12- minutowego marszu oraz stopień upośledzenia czynności płuc. Ważnym kryterium kwalifikacji jest również występująca duszność, oceniana najczęściej przy użyciu skali Borga lub skali wizualno-analogowej. Poza stwierdzeniem choroby ważnym kryterium kwalifikacyjnym jest ocena sprawności fizycznej. Po zakwalifikowaniu chorego do rehabilitacji następuje właściwy okres usprawniania chorego wg programu rehabilitacji pulmonologicznej, w którym znajdują się odpowiednie modele (A, B, C, D, E), zgodnie z wytycznymi „GOLD” oraz wytycznymi komisji ds. opracowania standardów rehabilitacji kardiologicznej.