Medycyna Ortopedyczna James`a Cyriax’a to system nieoperacyjnego badania i terapii pacjenta z problemem w układzie mięśniowo- szkieletowym. W pierwszej połowie XX w. nie istniała metoda, która diagnozowałaby i proponowała terapię uszkodzeń tkanek miękkich, takich jak np. zapalenia kaletki, czy zapalenie przyczepu mięśnia. Na zdjęciu RTG można było zobaczyć złamanie kości, ale bez możliwości diagnozy pozostawała ogromna liczba zaburzeń w pozostałych tkankach. I właśnie to niezbadane pole ortopedii Cyriax postanowił opisać. Swoją koncepcję Medycyny Ortopedycznej opracowywał przez całe życie. Krótko przed swoją śmiercią w 1985 r. mówił, że jeśli miałby być zapamiętany jakoś przez naukę, to chciałby, by był to jego wkład w rozwój Medycyny Ortopedycznej, polegający na opracowaniu diagnostyki różnicowej tkanek miękkich.